Als je van je zeilboot dondert
in een storm op zee
en er niemand aan boord van je schip is
maar je wel een zwemvest aan hebt
dan kun je uit je borstzak
je waterproof survivor kit vissen
en een alarmsignaal naar de kustwacht zenden.
Je positie wordt vastgesteld
en een paar uur later komt een helikopter je redden.
Terwijl je het hoofd boven water houdt
heb je ruim de tijd te overdenken
of jij de kosten van zo’n reddingsoperatie waard bent.
Dat je honderd euro mag kosten
daar twijfel je geen moment aan.
En dat miljard euro beter besteed zou kunnen worden
aan de bestrijding van malaria
de bouw van ziekenhuizen
de opvang van oorlogsslachtoffers
dat zie je ook wel in.
Ergens tussen die twee bedragen moet dus jouw waarde liggen.
Duizend euro?
Je bent pas 35 en je besluit
dat bedrag aan goede doelen weg te geven
verspreid over de komende twintig jaar.
Tienduizend euro?
Daarvoor zouden vijfhonderd mensen
een concert van een redelijk symfonieorkest
kunnen bijwonen.
Oké, jij gaat in de rest van je leven
nog vijfhonderd keer
iemand een plezierige avond bezorgen.
Miljoen euro?
Daarvan zou de vrijwillige brandweer
van een provinciestadje
een jaar lang kunnen draaien
inclusief huur van de kazerne
afschrijvingskosten van de bluswagen
en de rekening voor het jaarlijkse etentje van het personeel.
Zet even op een rijtje
wat die lui per jaar
allemaal presteren.
Zonder hen zou een hele straat zijn weggevaagd
in plaats van een halve etage.
Een baby en twee bejaarden zouden in de rook zijn gestikt
liefdesbrieven waren verteerd
computerbestanden zonder backup gesmolten
dierbare foto’s kromgetrokken
zwartgeblakerd en verpulverd.
Verder zou een wespennest
onder de nok van het dak van de school
niet zijn verwijderd.
Een hond was in de winter
verdronken
in een bouwput met steile wanden.
Een tot zelfmoord besloten man
balancerend in de dakgoot van een flatgebouw
zou gesprongen hebben.
Het is duidelijk
de jaarlijkse verdiensten
van zo’n brandweerteam
vermeerderd met de gevoelens van voldoening en kameraadschap
die het de leden zelf oplevert
daar kan jij in geen eeuw aan tippen.
Die miljoen euro
dat ben jij niet waard.
Zeventigduizend euro dan maar?
Dat is het bruto jaarsalaris
van de medewerker stervensbegeleiding
van enkele ziekenhuizen
die in kanker gespecialiseerd zijn.
Jij zal de komende vijftig jaar
heel wat verzoenende woorden moeten verzinnen
heel wat troostende armen langs gebogen schouders moeten leggen
om die ene medewerker te evenaren.
Dat wordt een zware taak
maar het is haalbaar.
Zeventigduizend euro – jouw waarde.
Hoeveel zou de reddingsactie door zo’n helikopter kosten?
Toch geen tachtigduizend euro?
Bel de kustwacht nog maar eens.
Je kunt het altijd even vragen.