Spreekstem & tape
Interstices (2019 – 2020) is een werk voor spreekstem & tape. Het werd geschreven in nauwe samenwerking met de Franse schrijver/acteur Bruno Allain. De tekst bestaat uit de volgende delen.
Esclaves de l’image. Tegenwoordig staan we blootgesteld aan een bombardement van beelden, berichten, reportages, reclames. Onmogelijk eraan te ontsnappen. Wat we voor alles nodig hebben, is stilte.
C’est droit devant toi. Als gevolg van de dringende invloed van de wereld om je heen kun je maar een kant op, rechtdoor. Je krijgt klappen, je krimpt in elkaar, maar je kan alleen rechtdoor.
La rencontre. Omdat we alleen rechtdoor kunnen zullen twee mensen die op elkaar aflopen, recht door elkaar heen lopen. Uitwijken is onmogelijk.
Le temps me manque. Ik wil weerstand bieden aan de dwingende invloeden om me heen, me niet laten meesleuren door de kolkende stroom. Ik wil de schoonheid weergeven die zich bevindt in tussenruimtes.
Le café. (a) Le rap. Ik kan de verleiding niet weerstaan me te storten in de bruisende omgeving van een café. Toch blijf ik buitenstaander. (b) Madrigal pour Aïcha. Mijn gedachten dwalen af naar een vriendin van wie leven door kanker werd verwoest. Ik schilder portretten. Iets moeten we trachten te behouden.
Le rêve. In mijn angstige droom neemt de digitale wereld het van me over, blijf ik alleen in virtuele vorm over. En zo hebben de ‘images’ het gewonnen van de tastbare wereld.